​​​​​​​เรื่องผี^^

[Tawanida]

เล่าเรื่องผี  สั่นประสาท หลอนได้โล่ : เรื่เรื่องผี ที่กำลังจะเล่าดังนี้ เป็นเรื่องราวของผม ที่ยังอยู่ในตอนวัยมัธยม ที่ด้วยความซุกซน และค่อนข้างจะซุกซน จนถึงทำให้ไปเจอดี เขาให้อย่างจังกับเรื่องราวความหลอนของห้องดนตรีไทย ที่ไม่บางทีอาจ..ลืมเลยทีเดียว 


เรื่องราวมันเริ่มจาก...

สำหรับ เรื่องเล่าผี ของผม..มันเริ่มจากที่ผมยังอยู่ ในช่วงมัธยมอยู่เลย ซึ่งโรงเรียนที่ผมเรียนนั้นออกจะที่จะเก่า รวมทั้งแก่ไม่ต่ำยิ่งกว่า 100 ปีซึ่งนับว่าเป็นอีกหนึ่งโรงเรียน ที่มีประวัติศาสตร์ที่ไปที่มาอย่างช้านาน ก็เลยไม่สนเท่ห์ใจที่จะมีเรื่องมีราวร้อนๆอย่างนี้ เกิดขึ้นแต่ว่าไม่คิดเลยว่า ตำนานเรื่องผีในห้องดนตรีไทยนั้น จะโดนเข้าจังๆกับผมอีกด้วย... 


เครื่องดนตรีไทยทั้งสิ้นของสถานที่เรียน ถูกเก็บไว้ในห้องดนตรีไทย ซึ่งลักษณะห้องเป็นห้องเล็กๆที่อยู่ข้างเวทีในหอประชุม โดยในห้องเว้นแต่เครื่องดนตรีไทยแล้วนั้น ยังมีเศียรครู ประดับประดาอยู่ ที่ฝาผนังคงจะเกือบจะๆ10 เศียรอย่างยิ่งจริงๆ ซึ่งคนไหนกันแน่ที่เป็นครูสายการเล่าเรียน หรือไม่ใช่การแสดงบนเวที จะมีตู้พระธรรมลายรดน้ำ จากสมัยใกล้ๆอุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีอยู่ ซึ่งคนไหนที่มีเซ้นส์ก็จะทราบได้ทันทีว่า ห้องกลุ่มนี้มีพลังงาน บางอย่างอยู่แน่ๆ


ซึ่งทุกคนในสถานที่เรียนต่างทราบกันดีอยู่แล้ว ว่าห้องนี้เป็นห้องที่ค่อนข้างจะน่าสยอง มากมายก่ายกอง แต่ว่าดูเหมือนว่าด้วยความรั้น ในวัยเด็ก ซึ่งในช่วงนั้นก็พูดได้ว่าไม่ค่อยได้คิดอะไร เล่นกีฬา จีบผู้หญิง ไปวันๆก็ทำให้เรื่องราวพวกนี้ กลายเป็นเรื่องตลกที่ถูกเอามาหลอก สหายหรือมาพูดเล่าเกินจริง จนไม่ได้คิดอะไรจำนวนมากนักนั่นเอง


แต่ว่าแล้วเย็นวันหนึ่ง ในตอนใกล้สอบสถานที่เรียนได้จัดการ ปิดโรงเรียนไว จึงทำให้การเลิกเรียนไวเลย ทำให้ผมนั้นไปยังห้องประชุมกับเพื่อนพ้องๆเพื่อคอยเรียนดนตรีไทย ซึ่งเป็นกิจกรรมเรียนพิเศษ ข้างหลังเลิกเรียน เราได้ทำไปจับประตูห้องแล้ว พบว่าห้องดนตรีไทยนั้น ล็อกอยู่เลย ทำให้จะต้องนั่งคอยคุณครูที่บันไดข้างเวทีแม้กระนั้นอยู่ๆก็มีเสียงหนึ่งผมลงขึ้นมาใช่แล้ว เป็นเสียงเพลงไทยที่ดังขึ้น ในห้องเสียงระนาดลำขึ้นมาเลย เรื่องเล่าผี

เราทั้งยัง ห้องต่างมองหน้ากัน แล้วก็ความสงสัยก็เกิดขึ้นอยู่ๆหัวหน้าห้องก็ได้กล่าวว่าห้องล็อคไม่ใช่หรอหรือ อาจารย์ อยู่ข้างในห้องกันแน่ ก็เลยทำให้หัวหน้าห้องของพวกเรา ได้เดินเข้าไปดูที่ห้องกับแปลงเป็นว่าห้องดนตรีไทยนั้น ยังล็อคอยู่

ผมก็เลยได้นอนเอาหน้า ไปแนบกับพื้นเพื่อมองลอดใต้ประตูเข้าไป ซึ่งผลออกมาว่าในห้องไม่มีใครอยู่เลยแม้กระนั้นเพลงโหมโรงของระนาด ก็เป็นเพลงที่ไม่ได้ถูกอัดเทปเอาไว้ และก็เป็นเพลงที่สัมผัสได้โดยทันทีว่าเป็นการเล่นสดด้วย เครื่องดนตรีวงมโหรีทั้งยังชุดนั่นเอง

บวกกับบรรยากาศ ในตอนช่วงเวลาเย็นที่เงียบกริบของสถานศึกษา โดยที่มีกันอยู่ไม่กี่ผู้ที่นั่งอยู่บนเวทีก็ทำให้บรรยากาศนั้น วังเวงและก็เริ่มน่ากลัวขึ้น ก็เลยทำให้นี่เป็นอีกหนึ่งจุดที่สร้างความรู้สึกแปลกๆและก็สร้างอารมณ์มาคุ ให้กับเพื่อนๆต่างทุกคนเงียบกันหมด รวมทั้งต่างมองหน้ากัน

อยู่ๆเพื่อนหญิง ในห้องเริ่มมีลักษณะสั่นกลัว และร้องไห้ในทันทีทันใด รวมทั้งผมเชื่อมั่นได้เลยว่ามันควรจะมีเรื่องเหนือธรรมชาติเกิดขึ้นอย่างแน่แท้ รวมทั้งรู้สึกแปลกจากเพลงที่โฮม และก็ได้ยินมันไม่ธรรมดาเลยทีเดียวซึ่งผมกล้ายืนยันเลยว่า เพลงที่พวกเราได้ยินนั้น เป็นเพลงสดที่ถูกบรรเลงขึ้น แล้วก็รู้สึกถึงทำนองที่แปลกออกไป โดยที่เราไม่สามารถที่จะอธิบายได้ เรื่องผี

แต่ว่าด้วยความไวคะนองของผม ที่ดูท่ายังคงตลกโปกฮา กับสหายหญิงที่ร้องไห้อยู่และไม่ได้คิดอะไรมากนัก และไม่ใช่ผู้ที่กลัวเรื่องอะไรแบบนี้ หรือ โลกงามล้นหลาม นักผมเลยบอกเพื่อนไปว่าช่างเถอะหรอกพวกคุณครู ในเครื่องดนตรีไทยเขามาอยู่ เป็นเพื่อนเรา เพราะว่าห้องประชุมนั้น ออกจะที่จะเงียบรวมทั้งเปลี่ยวมากนั่นเอง เรื่องเล่าผี

แต่ดูเหมือนบรรยากาศจะมิได้ดีขึ้นเลย สหายๆสาวๆต่างพากันร้องไห้และก็สั่นกลัว แล้วก็ผมก็คิดในใจว่า เพราะอะไรพวกมันไม่วิ่งออกไป หรือวิ่งหนีไปแม้กระนั้นด้วยบรรยากาศ ก็คงจะรู้เรื่องได้ว่าแขนขาสั่นอาจจะไม่สามารถกล้า วิ่งไปไหนได้นั่นเอง ซึ่งผมเองก็เริ่มรู้สึกขนสันหลัง "ลุกวาป" อย่างบอกไม่ถูกด้วยเช่นเดียวกัน 

แม้กระนั้นต่อจากนั้น ประมาณ 10 กว่านาคราวหน้าจากที่เราได้ยินเสียงเพลงอยู่ๆร้อยกรองประตูห้องก็ปลดล็อคขึ้นมา โดยทันที ทุกคน ต่างกรีดร้องและด้วยความตื่นตระหนก พร้อมทั้งประตูห้องเปิดออกมาทั้งที่ไร้คนอยู่ในห้อง ซึ่งผมหันไปมองก็ไม่เห็นใครกันแน่อยู่ด้วย อย่างเดียวกัน ภายหลังที่อยู่ๆประตูก็เปิดขึ้นมาเองทุกคน ในห้องต่างพากันวิ่งออกมา โดยที่มิได้นัดต่างโหวกเหวกโวยวาย รวมทั้งกรีดกันด้วยความกลัว

เนื่องจากว่าเป็นวัยแก่นแก้ว แล้วก็ผมเป็นคนเดียวที่มองดูเข้าไป ในห้องก็มิได้เห็นอะไรแต่อยู่ๆก็มองเห็นเงาแปลกๆวิ่งเข้าไป ในเครื่องดนตรี ซึ่งผมทราบได้โดยทันทีว่ามันไม่ใช่เรื่องปกติอย่างไม่ต้องสงสัย และมันสร้างความขนลุกให้กับผมได้อีกด้วย เล่าเรื่องผี

ภายหลังที่มีเสียงกรีด และก็ดังทั้งสถานศึกษา จนทำให้พวกคุณครูและอาจารย์ต่างพากันมาดูว่ากำเนิดอะไรขึ้นแล้วก็พวกเราก็ได้ กระทำการเล่าเรื่องราวทั้งผองให้ฟัง กระทั่งทำให้ครูที่สถานที่เรียนนั้น ต่างมองหน้ากันและก็พูดเป็นเสียงเดียวกันว่า ให้ทุกคนใจเย็นๆประเดี๋ยววันพรุ่ง เราจะทำบุญทำกุศลใหญ่กันเลยดีกว่า...

หลังจากนั้นพวกเราก็ไม่ได้ เคยเข้าไปในห้องดนตรีไทยอีกเลย ถ้าหากเรียนดนตรีไทยจริงๆเราจะเอาอุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีมาไว้ที่บนเวที แล้วก็จะไม่เข้าไปในห้องนั้นอีก ถึงแม้ครูจะใช้ให้ไปเอาของทุกคนต่างมองหน้ากัน และก็ปฏิเสธอาจารย์ทันทีหรือรวมถึงการขนของ หรือ ขนอุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีไทย กลับเข้าห้องก็จำเป็นจะต้องไปกันทีละหลายท่านอีกด้วย 

หลังจากนั้นเรื่องราวพวกนี้ ก็เป็นอีกหนึ่งเรื่องที่ ยังคงเล่ากันอยู่แล้วก็เกิดเรื่องที่บอกเลยว่าไม่อุปทานกลุ่มอย่างแน่แท้ เพราะว่าเพื่อนฝูงกว่า 30 คนภายในห้องที่นั่งกันอยู่ตรงเวที เพื่อคอยเข้าเรียนดนตรีไทยนั้นต่างได้ยินเสียง เป็นที่เดียวกันนั่นเอง รวมทั้งหัวข้อนี้ก็กลายเป็นเรื่องขนหัวลุกของรุ่นพวกเราเลย ว่าเป็น รุ่น "ผีดนตรีไทย" เรื่องผี �������เรื่องเล่าผี