เห ตุุผลที่ไม่ควรยื้อคนหมดใจแล้ว

[Panitsupa]

ก่อนที่จะยื้อใครซักคนไว้อย ากให้ทดลองอ่ า น

เคยคิดที่จะรักษาความเชื่อมโยงต่างๆไว้ จนกระทั่งท้ายที่สุดก็ยอมปล่อยไป เพราะว่ามันคงจะมีแต่ว่าพวกเราที่อย ากให้รักษาทุกอย่ างดังเดิม

"ในขณะ ที่พวกเราพย าย ามทำให้ รักคราวนี้อยู่ต่อไปได้ เขาก็พย าย ามทำทุกอย่ างเพื่อให้รักครั้งนี้มันจบลงด้วยเหมือนกัน"


‪ความข้องเกี่ยวที่สวนกัน มันก็เปรียบได้ดั่ง เชือก ที่ต่างฝ่ายก็ดึงไปคนละทาง ทางหนึ่งเป็นของ "ผู้ที่ยังรักอยู่"


ส่วนอีกทางหนึ่งเป็น "ผู้ที่พร้อมจะไป" เพราะว่าทุกคนมีเห ตุผล ที่จะดึงมันจึงนำไปสู่การแข่งขัน

‬ ‪คนจำนวนไม่น้อยอาจจะคิดสินะว่า ใครที่ดึงเชือกเข้ามาตนเองได้มากทุกที่สุดจะเป็นข้างชนะ

ถูกคนที่ชนะคนเป็นที่ดึงเชือกเข้าหาตัวเองได้มากที่สุด ซึ่งก็คือผู้ที่พย าย ามทำตามเห ตุๆผลตนเองได้

แต่อย่ าลืมมองดูกลับไปดูมือที่ดึงมันมีทั้งยังเ ลื อ ดและก็แผลจากดึงสิ่งที่เราทำ

‪ประเด็นนี้สอนให้รู้ว่า มันไม่สำคัญหรอกว่าพวกเราจะเลิกร้างเพราะอะไร ถ้าหากการที่พวกเรายังยื้อคนๆหนึ่งที่หมดใจ

ด้วยการจะรักษาเขาไว้อยู่ สิ่งที่ได้กลับมาบางครั้งก็อาจจะเจ็ บกว่าการปล่อยเขาไป ด้วยเหตุผลดังกล่าว


เจ็ บครั้งเดียวแล้วจบ ดีมากกว่าจบเรื่อยๆไม่จบสักครั้ง เชื่อเถอะ "รักคนหมดใจ" มันปราศจากความสุขหรอก‬


เห เหม็นตุที่คนเคยรักกัน คบกันมานับเป็นเวลาหลายปี เมื่อทิ้งกันไป เพราะเหตุใดจึงหมดสายสัมพันธ์เร็วปานนั้น!

เคยมีคนถามคำถามว่า อย ากรู้จังเพราะเหตุไรคนเคยรักกัน คบค้าสมาคมกันมานานนับเป็นเวลาหลายปี เมื่อเขาทิ้งไป

เพราะอะไรก็เลยหมดสายสัมพันธ์เร็วปานนั้นไม่คำนึงถึงอดีตศูนย์รวมต่อสู้มาเลยหรือ?

คำตอบก็คือ

ถ้าคนปกติปกติ ที่ยังมีความรู้สึกทางดียิ่งกว่าวิชาความรู้ด้านไม่ดี เขาจะคิดถึงสมัยก่อนที่มีพวกเราเสมอ

นั่นทำให้เขาเห็นค่าจนกว่าจะมีเวลานี้ แม้จะเบื่อ รำคาญเราในบางครั้ง เขาก็มีสมัยก่อนที่รอเฝ้านึกถึง

ทำให้ไม่จากไปไหนแต่แม้ผู้ที่ทิ้งไปแล้วหมดเยื้อใยทันที โน่นก็เนื่องจากว่าเขามีความเ ล วในใจอยู่มาก

เป็นประเภทอ่อนแอทางใจอยากหนีไปให้พ้นๆจากสภาพที่เป็นอยู่

ไม่ต้องการรับรู้ความรู้สึกของเรารวมทั้งคนที่อยู่รอบข้างว่าเจ็บปวดจากผลของการกระทำของเขามากเท่าใด

ยิ่งมีคนใหม่ด้วยแล้วทำให้อดีตไม่เคยสำคัญอะไรกับเขาอีก หรืออีกนัยคือ

เขาไม่เคยรักพวกเราหรอก คนอย่างนี้เขารักตนเองมากเกินกว่าจะสนใจความรู้สึกคนที่รักเขา

หรือก็คือ...

เขาหมดเสน่ห์หาในตัวเราและไม่เห็นทางที่จะไปและดำรงชีวิตอยู่กับพวกเราได้

เขาก็เลยไปแบบไม่หลงเหลือสายสัมพันธ์อะไร ถึงแม้บางครั้งมีลูกสอง สาม ไม่ถามถึง ไม่ส่งเสี ยก็เห็นได้บ่อย


และก็มักหาข้ออ้างส่งเสริมให้ตัวเองไม่ถูกลดลงด้วยการโยนความผิดพลาดให้เราก็ได้

คนอย่างงี้จึงควรปล่อยไปมากกว่ามาอาลัยอาวรณ์ ด้วยเหตุว่าเขาไม่ได้คู่ควรกับพวกเราแม้แต่น้อย

มันบางครั้งก็อาจจะโชคดีกับเราก็ได้เพราะเราได้มองเห็นตัวตนที่จริงจริงของเขา ถึงแม้อดีตจะร่วมสร้างฝ่าฟัน

ปัญหาปัญหา แต่ว่าพอเขารวยลืมหน้าอ้าปากได้ เขาก็เลือกจะไปอยู่กับคน

"ชีวิตมนุษย์ถ้าเกิดทำความดีมากพอย่อมได้รับประทานผลเงาะ แม้มีคุณความดีน้อยเกินไปย่อมได้รับประทานแต่เปลือกของเงาะ"

อย่ างไหนรสมันจะหวานหอมกว่ากันล่ะ

คนเราปัจจุบันนี้หลงเปลือก หลงรูปเสี ยจนถึงลืมจิตใจ คุณความดี คนไหนกันเลือกอย่ างไหนก็จะได้อย่ างนั้น

คนที่ไม่ดี ไม่มีวันอยู่ร่วมกับคนดีไปได้หรอกเนื่องจากศีลมันไม่เสมอ มันคิดก็ต่างทำก็ต่างแล้ว

เก็บความรักของพวกเรามารักตนเองรวมทั้งครอบครัวดีมากยิ่งกว่าแล้ววันหนึ่งเราจะขอบคุณมากเขาที่ทิ้งไป
ยื้อรัก
ขอบคุณบทความจาก https://freelydays.com/13148/